Marius J. Richters -
De Bergse Plas - 1944
Dit olieverf schilderij van Marius J. Richters bevatte een sterk vergeelde vernislaag. Daarbij was het doek waarop de voorstelling is geschilderd, losgeraakt van het spieraam en waren de spanranden erg fragiel geworden.
De vernislaag is verwijderd en er is een nieuw vernis aangebracht. Tevens is er een randbedoeking uitgevoerd, waardoor het doek weer goed en veilig kon worden opgespannen aan het originele spieraam.
Het schilderij is in opdracht van Restauratieatelier Marjan de Visser behandeld.
Marius J. Richters - De Bergse Plas - 1944 - 70 x 95 cm - olieverf op doek.
Vernisafname
Door het verouderde, vergeelde vernis zag het schilderij er donkerder en doffer uit dan de kunstenaar het heeft bedoeld.
Met organische oplosmiddelen kon het oude vernis goed worden opgelost. Echter, sommige kleuren van het schilderij waren iets gevoelig voor de oplosmiddelen wanneer er te hard over het oppervlak werd gerold met wattenstaafjes. Daarom is er gebruik gemaakt van Evolon (microvezel) tissues. Hierbij werd een tissue eerst verzadigd met het oplosmiddel en vervolgens op het vernis gelegd. Het vernis loste hierdoor op en door het sterk absorberend vermogen van de tissue werd het vernis direct opgenomen en zo van het oppervlak verwijderd. De mechanische actie van de vernisafname werd zodoende geminimaliseerd en de verflagen werden niet aangetast.
Na het afnemen van het oude vernis is er een nieuw vernis aangebracht, gemaakt van een stabiele kunsthars. De kleuren van het schilderij zijn hierdoor weer fris, helder en verzadigd.
© restauratieatelier 2020
Richters - De Bergse Plas - Tijdens vernisafname. Het vernis is reeds verwijderd van de rechterhelft van het schilderij.
© restauratieatelier 2020
© restauratieatelier 2020
© restauratieatelier 2020
Richters - De Bergse Plas - Detail voor vernisafname (links), tijdens vernisafname met een Evolon tissue (midden) en na vernisafname (rechts).
Randbedoeking
Het linnen doek zat oorspronkelijk met nageltjes vast aan het spieraam. In de loop der tijd is het linnen echter uitgescheurd rondom de nageltjes. Het schilderij was zodoende losgeraakt van het spieraam en de spanning was verslechterd. Tevens waren de spanranden erg fragiel geworden, waardoor het schilderij niet opnieuw aan deze randen kon worden opgespannen.
Om het doek weer veilig op het spieraam te bevestigen en het op de juiste spanning te brengen, zijn de spanranden verstevigd met nieuwe (linnen) stroken. Deze stroken werden met een filmlijm aan de binnenzijde van de spanranden vastgezet. Vervolgens is het schilderij met deze nieuwe linnen stroken opgespannen op het originele spieraam.
© restauratieatelier 2020
© restauratieatelier 2020